H σοφία θέλει βλακεία ??

Είναι δύσκολο να γράψεις , όταν δεν είσαι έντονα

συναισθηματικός άνθρωπος, όταν αποφεύγεις καταστάσεις στη ζωή σου

και δε ρισκάρεις...

Ίσως να είμαι μια από ''αυτούς''...

Ευτυχώς , όμως , που υπάρχουν οι ''άλλοι'' και

μου εξασφαλίζουν το προβλέψιμο της ζωής...

Τίποτα από αυτά που θα γράφω δε θα με αντιπροσωπεύει

για πάντα και συνέχεια...

Μπορεί και καθόλου...

Θα παραμείνω ένα αμίλητο στόμα και

ίσως να μη χρειαστεί να πέσω σε ανθρώπινα λάθη...

Δίχως λάθη, το μαγαζάκι της ''Αλήθειας'' θα είναι

πάντα κλειστό για μένα...

Έξω από τη βιτρίνα της θα θαυμάζω ένα σωρό άλλα πράγματα που

δε θα μπορέσω ποτέ να αγγίξω ή να γευτώ...

Η γνώση μάλλον δεν είναι από μόνη της αρκετή...

Θέλει εκείνη την εμπειρία, την επαλήθευση ή την απόρριψή της...

Αυτή μου τη γνώση θέλω κι εγώ κάποτε να επαληθεύσω, πέφτοντας

σε ένα σωρό ανθρώπινα λάθη...

Άλλωστε , ως άνθρωπος , δε μπορώ να ξεφύγω από την ιδιότητά μου...

Τα λάθη και η αποτυχία μου , κρύβουν τη μεγαλύτερη επιτυχία μου ...

Μάλλον μόλις ξεστόμισα τη μεγαλύτερη βλακεία μου ....