* Το Πολύχρωμο Κορίτσι *

Κάποτε γνώριζα ένα κορίτσι με πολλά χρώματα ...

Ήταν χαρούμενο, είχε στόχους, ήξερε τι ήθελε, έκανε προσπάθειες για να

αποκτήσει πράγματα που είχαν αξία για κείνη !

Έκανε όνειρα, σχέδια, όμορφα σενάρια !

Ήταν αισιόδοξη ! Πίστευε στο καλό !!

Ήταν αθώα , πολλές φορές και αφελής !

Αγνοούσε την πονηριά και ζούσε στο δικό της όμορφο κόσμο !

Με τον καιρό πέτυχε τους στόχους της, πραγματοποίησε τα όνειρά της,

απέκτησε πολλά απ'όσα ήθελε .

Άλλαξε... Μεταμορφώθηκε από ένα παιδί σε ένα μεγάλο παιδί !

Άλλαξαν οι στόχοι της ...

Τώρα πια παλεύει για να μη χάσει την αθωότητά της, τα ιδανικά της.

Παλεύει για να σώσει ό,τι παλιό έχει απομείνει μέσα της .

Θέλει να προστατευτεί από τους έξω.

Δε θέλει όμως να απομονωθεί.

Δε θέλει να ζει μόνη της .

Θέλει να ρισκάρει.

Πρέπει να ρισκάρει τότε ...

Και το ρίσκο ...

Θα παραμείνει ένα όμορφο, πολύχρωμο και διαφορετικό κορίτσι ή

θα γίνει κι αυτή ασπρόμαυρη ?

Η Ζωή στη χώρα των Θαυμάτων !

Τα' χω βάλει με όλους ...

Μα πάνω απ' όλα με τον εαυτό μου που έχει μάθει

να κρύβεται και εντέλει να χάνεται ...

Να χάνεται τόσο έντονα που πλέον να μην ξέρει

πώς να φανερωθεί .

Τρέχει, τρέχει να βρει μια λύση κι απ' τις τόσες που βρίσκει ,

χάνει τη μία και μοναδική , την ιδανική .

Πόσο εύκολα δημιουργούνται τα προβλήματα .

Πόσο εύκολα λύνονται και πόσο εύκολα χάνεται το μυαλό .

Οι σκέψεις ένας λαβύρινθος και το μόνο σωτήριο νήμα ,

η Λογική .

Θέλει κόπο και χρόνο για να βρεις την έξοδο .

Θέλει εξυπνάδα, γνώση, εμπειρία .

Θέλει να περάσεις από πολλά εμπόδια, να δοκιμαστείς και

να δοκιμάσεις .

Δύσκολο να επιβιώσεις στη χώρα των Θαυμάτων ...

Αναζητώντας τη δημιουργία του πιο όμορφου παζλ...

Όσο έχεις δύναμη δε θέλεις να βλέπεις τον κόσμο

με αρνητικό μάτι, παρά μόνο να τον κατανοείς και

να καταλήγεις στην όμορφη, θετική πλευρά του.

Όταν έχεις απογοητευτεί αρκετές φορές στη ζωή

θέλει κότσια και μεγάλη δύναμη για να το κάνεις αυτό ...

Ξέρεις ότι κάποιες στιγμές (ίσως και τις περισσότερες )

ξεφεύγεις από τον αισιόδοξο δρόμο σου , αλλά ευτυχώς υπάρχουν

οι "πινακίδες αισιοδοξίας " που μπορούν να στον υπενθυμίσουν

και να τον ξαναβρείς.

Δε θέλεις να χαθείς. Θέλεις να ξέρεις την πορεία

αλλά όχι και τον προορισμό.

Η ασφαλής πορεία σου εξασφαλίζει τη μαγεία του προορισμού

και γι'αυτό δε θες να φοβάσαι.

Θέλεις μόνο να αφεθείς ...

Να γνωρίσεις, να ακούσεις, να κοιτάξεις, να αγγίξεις, να μυρίσεις, να νιώσεις

με όλες σου τις αισθήσεις τη ΖΩΗ .

Δε φοβάσαι να τη γνωρίσεις. Φοβάσαι μόνο για το αντίθετο.

Εκφράζεις τις σκέψεις σου, γιατί δε θες να ξεχάσεις ποιος είσαι.

Θες να σε κουβαλάνε τα κομμάτια σου που σιγά - σιγά

και ένα - ένα δημιουργούν το δικό σου, ατομικό παζλ, που εύχεσαι

να είναι από τα πιο όμορφα ...